سریال ها را به زور چند فصلی نکنیم!/ گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود!

حتما شما هم مخاطب سریال های چند فصلی تلویزیون بوده اید و به جرات می توان گفت امروزه سریال های چند فصلی و دنباله دار بیش از پیش در کشور ما رواج یافته است اما اینگونه سریال ها برای اینکه مخاطب خود را مانند اول جذب کنند نیازمند ویژگی های خاصی هستند که در کشور ما چندان که باید به این ویژگی ها و الویت ها توجه نمی شود و گویی سریال سازی بر مبنای سلیقه مدیران ساخته می شوند و محتوا در درجه اول قرار نمی گیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با کارشناسان حوزه نمایش و افرادی که در این فضا به عنوان تهیه کننده و کارشناس صاحب نظرند موضوع را بررسی کردیم.

مجتبی احمدی - دبیر گروه فرهنگ وهنر خبرگزاری برنا ساخت سریال های چند فصلی در مدیای مختلف بدون در نظر گرفتن فاکتورهای موثر در اقبال اثر و جذب مخاطب در تلویزیون یک بیزنس یک طرفه و در پلتفرم ها و دیگر مدیای پخش و تولید سریال یک شکست اقتصادی محسوب می شود، در گزارشی موضوع سریال سازی چند فصلی را بررسی می کنیم و به زودی در گزارشی مفصل آثار چند فصلی شکست خورده تلویزیون را معرفی می کنیم.

در تمام دنیا ساخت سریال های چند فصلی در کمپانی های فیلمسازی اتفاقی مرسوم است اما موفقیت سریال های دنباله دار با استاندارهایی مواجه است که طبیعتا نادیده گرفتن آن به شکست آثار در فصل های دیگر می انجامد که این اتفاق را در تولیدات داخلی و خارجی بارها تجربه کرده ایم. ساخت سریال های چند فصلی اصولا باید در نقطه صفر اتفاق بیافتد و گروه نویسنده در زمان ایده پردازی، طراحی داستان، شخصیت پردازی، بسط داستان و  بچه قصه ها، بایستی آجرهای سناریوی درحال نگارش را بر اساس تعداد فصول مشخص شده بچینند و داستان منتخب از  دو خطی، پتانسیل و کشش این را داشته باشد که بتواند در چند سیزن ادامه پیدا کند. 

اینکه مدیران تصمیم بگیرند یک سریال متوسط را که در فصل اول نتوانسته نظر مخاطب را جلب کند در فصل های بعدی به زور ادامه می دهند یا به دلایل اقتصادی و پیش تولید تصمیم می گیرند سریالی را در چند مناسبت به تیم سازنده سفارش دهند در بسیاری از مواقع پول دور ریختن است چرا که حتما سریالی که در فصل اول نتوانسته مخاطبش را جذب کند در فصول بعدی هم جز شکست عایدی نخواهد داشت. اگر سریال های پایتخت، زیرخاکی، نون خ و ... کارشان به فصول بعدی کشیده حتما با اقبال مخاطب در فصل اول مواجه شده اند و در ادامه کشش تولید فصل های بعدی را در گزینه هایی چون؛ 

_ دو خطی داستان

_ طراحی شخصیت های جذاب 

_ وجود موقعیت های مورد نیاز درام 

و ... 

را داشته اند که تیم سازنده این ریسک را به جان میخرد تا برای ساخت قسمت های بعدی سریال که می تواند خاطرات مخاطب را از فصول قبلی تحت تاثیر خود قرار دهد اقدام نماید. 

جالب است بدانید یکی از دغدغه های همیشگی الهام غفوری، سیروس مقدم و محسن تنابنده بعد از سفارش هر فصل از سریال پایتخت طراحی داستانی بود که قرار است در فصل های بعدی ساخته شود، بارها در گپ و گفت های مختلفی که با سیروس مقدم و الهام غفوری داشتم ایشان معتقد بودند تا داستان جذاب مد نظرمان تصویب نشود ساخت فصل بعدی سریال پایتخت امکان پذیر نیست. 

سیروس مقدم در این باره می گوید: اگرچه خیلی ها فکر می کنند شخصیت ها از سریال پایتخت در آمده اند اما تا داستان جدید، من و سایر اعضای گروه را جذب نکند به فکر ساخت فصول دیگر نمی افتیم. 

الهام غفوری تهیه کننده سریال پایتخت نیز می گوید: در ساخت فصل های مختلف پایتخت مدت ها روی ایده و قصه جدید کار کردیم و روی جزئیات هر داستان وقت گذاشتیم و هزینه کردیم و تا به داستان جذاب برای فصل بعدی نرسیم کار تولید آغاز نشد. 

مهران مهام دیگر تهیه کننده رسانه ملی که در تولید آثار چند فصلی سابقه درخشان دارد و اصولا در تولید آثار مناسبتی در ژانر طنز و جدی کارنامه ای درخشان دارد می گوید: بارها برای رسیدن به یک قصه جاندار، جذاب و قوی که بتواند به یک سریال موفق تبدیل شود با نویسندگانم نشست های طولانی مدت داشته ام، شاید برایتان جالب باشد که بدانید سریال «بی همگان» که اخیرا با دو کارگردان تولید شد و با استقبال مخاطب مواجه شد چند سالی در دست ما بود و تا به آنچه می خواستیم نزدیک نشد و چفت و بست لازم را پیدا نکرد برای ساخت آن اقدام نکردیم، فیلمنامه حرف اول را در موفقیت یک سریال تلویزیونی می زند و حاضر نیستم تحت هیچ شرایطی با قصه ای که خودم از آن اطمینانی ندارم اقدام به تولید کنم. 

تجربه نشان داده است که بسیاری از سریال های تلویزیونی ما بدون قدرت و توان و لازمه های ابتدایی به فصل بعدی کشیده می شوند، وقتی که سریالی به لحاظ شخصیت پردازی و رنگ آمیزی کارکترها نتوانسته یک شخصیت جذاب را به مخاطبانش معرفی کند نمی تواند روی داستان های احتمالی کارکتر در ادامه حسابی باز کند چرا که شخصیت بار لازم را برای درگیر کردن مخاطب نداشته است.

شما به تک تک کارکتر های تیپیکال سریال تلویزیونی پایتخت دقت کنید هنوز هر یک از این شخصیت ها در ذهن مخاطب ماندگار هستند و می توانند راوی داستان های متفاوتی برای این سریال باشند. 

احمد زالی تهیه کننده سریال خوشنام هم می گوید: در ساخت این سریال از همان روز اول به دنبال قصه ای با موقعیت های مفصل، شخصیت های جذاب و ... که بتواند در چند فصل ادامه پیدا کند بودیم. خودت در جریان هستی که بارها فیلمنامه در نشست های دورهمی ما، فهیمه سلیمانی و علیرضا نجف زاده باز نویسی می شد تا هم قصه ها و هم شخصیت های متعدد این سریال توانایی کشش مخاطب را پیدا کنند و یکی از دلایلی که امروز معتقد هستیم سریال خوشنام می تواند در فصل های بعد تولید شود این است که تعدادی شخصیت جذاب و دارای پتانسیل برای قصه های متفاوت در سریال خوشنام وجود دارد که می تواند کماکان قصه های متنوعی را تولید کند.

زالی معتقد است: قصه برای رسیدن به فصل های مختلف باید پتانسیل و قدرت خود را در فصل اول نشان دهد و شخصیت ها آنقدر گیرا باشند که مخاطب تمایل داشته باشد که حالا آن ها را در قصه های جدید نیز دنبال کند. 

برخی از سریال های تلویزیونی به دلیل شکست در فصل اول به فصل های جدید کشیده می شوند جالب اینکه، برخی تهیه کنندگان معتقد هستند با گذشت 17 الی 18 قسمت تازه موتور سریال روشن شده است و حیف است در 26 قسمت سریال بسته شود و می توان در فصل های بعدی به موفقیت سریال امیدوار بود. 

در یک نظرسنجی میدانی و در گفت و گو با چند کارشناس و منتقد سینما و تلویزیون که به زودی از نظر می گذرانید به آمار جالبی دست پیدا کردیم: سریال های پایتخت، زیر خاکی و نون خ جزء معدود آثاری بودند که ا زنظر کارشناسان و مخاطبین عام در فصل های مستمر نمره قبولی گرفته اند. 

در گزارشی مفصل سریال های چند فصلی تلویزیون و پلتفرم ها را با محوریت:

_ فیلمنامه 

_ شخصیت پردازی 

_ موقعیت های دراماتیک 

و ...

بررسی می کنیم. 

انتهای پیام/

سریال موضوع مشترکی است که مخاطبان را به یکدیگر پیوند می‌زنند!

 

 

باتوجه به پیشرفت های روز افزون رسانه ها و صنعت فیلم و سریال سازی، فیلم های دنباله دار و چند فصلی مانند  پایتخت، نون خ، زیرخاکی و ... در سبد رسانه ای مخاطبان جا گرفته اند و توانسته اند مخاطبان بسیاری را به خود مجذوب کنند و با وجود اینکه فصل های متعدد آن ها ساخته شده است توانسته اند همچنان مخاطبان را پای تلویزیون بنشانند. برای بررسی ویژگی های سریال های فصلی با برخی از کارشناسان گپ و گفتی داشتیم. 

عباس نعمتی، نویسنده سینما و تلویزیون در این باره به خبرنگار برنا گفت: 

از ۳ زاویه می شود به ساخت سریال های چند فصلی نگاه کرد نخست آنکه باید مخاطب یک انرژی اولیه زیاد بگذارد تا وارد جهان یک داستان و فیلم و سریال شود. شخصیت و روابط را بشناسد و متوجه شود که اصلا داستان از چه قرار است، سپس بعد از اینکه مباحث را درک کرد مابقی سریال را با صرف انرژی کم و لذت بیشتر می بیند و در جهان داستان غرق می شود و غوطه می خورد.

نویسنده سریال «تکیه بر باد» بیان کرد: زمانی یک سری شخصیت، روابط، مناسبات، حال و هوا خلق شده و مخاطب با آن ارتباط برقرار کرده است در فصل های بعدی این انرژی اولیه نیاز نیست. یعنی با صرف انرژی کمتر همان لذت را می برید و این برای مخاطب بسیار خوشایند است.

او ادامه داد: دوم آنکه تا ۵۰ الی ۶۰ سال پیش مشاغل بسیار ساده تر بود و ۷۰ درصد کشور در ابتدای دهه ۴۰ روستایی بوده است. دو تا کشاورز در یک روستا یا دو تا مغازه دار خیلی حرف مشترک برای گفتگو داشتند و هیچگاه موضوع برای صحبت کردن کم نمی آوردند. جامعه امروز خیلی تخصصی شده است و به  دلیل تخصصی شدن، موضوعات مشترک برای گفتگو میان افراد هم کم شده است. یک متخصص ژنتیک با یک مهندس زلزله موضوع مشترکی در کارشان نیست که بخواهند با یکدیگر گفت و گو کنند. موضوع مشترکی که مردم را به یکدیگر پیوند بزند و افراد ‌پیرامون آن با هم حرف بزنند، خیلی کم شده است، یا دین است یا سیاست یا سریال، فوتبال و سرگرمی.

عباس نعمتی در خصوص سریال های چند فصلی گفت: در حقیقت بحث اینجا تنها سریال نیست، چیزی است‌ که مردم پیرامون آن با یکدیگر حرف می زنند وبه بهانه آن با هم ارتباط می گیرند و از تنهایی در می آیند. سریال های فصلی به  شکل گرفتن گفت و گو در جمع های خانوادگی ، در جمع دوستان و سطح جامعه کمک بیشتری می کند. سریال‌های فصلی به ایجاد خاطره قومی کمک می کند.

نویسنده سریال «نون و ریحون» ادامه داد: نکته سوم هم این است که مگر یک هنرمند در زندگی اش چند تا شخصیت و کاراکتر می تواند خلق کند؟ نویسنده در هر سریال حداقل  ۱۰الی ۲۰ کاراکتر و شخصیت خلق می کند. حالا که این شخصیت ایجاد شده به جای اینکه در همین شخصیت ها دقیق شود و جزئیات بیشتری از آنها را کشف کند تا شخصیت های ماندگار تری شوند رها کند و دوباره از نو بسازد؟! زمانی که یک نویسنده باید در سال ۲۰ تا شخصیت بسازد طبیعی است این شخصیت ها از یک عمقی بیشتر برخوردار نمی شوند، اما زمانی که ده سال پیوسته با یکسری شخصیت زندگی می کند آن شخصیت ها پخته تر و بالغ تر می شوند.

این نویسنده با اشاره به اینکه الزاما این که بگوییم یک نویسنده جای هرسال کار یک کار را در ده سال بنویسد، به نتیجه مطلوب تر نمی انجامد، توضیح داد: همیشه این قاعده وجود ندارد که صرف زمان بیشتر باعث کیفیت بهتر می شود. از یک جایی معکوس عمل می کند و نویسنده به نقطه ای می رسد که دچار افکار مزاحم می شود، بیش از حد درگیر جزئیات می شود و تصویر کلی را از دست می دهد، در هر نکته جزئی دچار تردید می شود و جذابیت و عنصر غافلگیرکنندگی را از دست می دهد. زمانی که در ده سال ، ده فصل نوشته می شود، هم ده سال با شخصیت ها زندگی می کند و جزئیاتش مشخص می شود، هم امر خلاقانه در حال وقوع است و مدام‌موقعیت جدید خلق می شود و نو، بکر، تازه وپویا است.

او در خصوص ویژگی های لازم برای کشیده شدن یک سریال به فصل‌های بعدی بیان کرد: در ابتدا شرط اساسی نظر مخاطب است سپس باید داستان کش فصل بعدی را داشته و قابلیت بسط و گسترش داشته باشد.

عباس نعمتی درباره دلایل شکست برخی سریال های فصلی بیان کرد: یکی از دلایل این که تقریباً بیش از ۷۰ درصد سریال هایی که در فصل‌های بعدی ساخته شده‌اند با شکست مواجه شده اند این که ما مکانیزم دقیقی نداریم که  نظر مخاطب را داشته باشیم. امروزه با پول کم می شود کلی موج رسانه ای در مقابل تولید یک کمپین تبلیغاتی درباره یک سریال ایجاد کرد و یک تصور شود که چون بازخورد زیادی در اینترنت دارد این کار بسیار دیده می شود در حالی که برخی سریال‌ها هستند که خیلی خوب دیده شدهاند اما موج رسانه ای ندارند؛ مثلاً دیده شده که فاصله طبقاتی یا جغرافیایی زیاد فضای رسانه ای را داغ نمی کند و دیده نمی شوند. بخاطر همان سر و صدای فضای رسانه ای فصل بعدی آن ساخته می شود و از قضا این بار دیگر آن کمپین تبلیغاتی یا نیست یا اثر ندارد.

نویسنده سریال تلویزیونی «اولین شب آرامش» افزود: در برخی جاهای دنیا یک مخاطب فرضی در زمان نگارش و تولید دارند که مانند هیئت منصفه‌ قشرها و فرهنگ های مختلف جامعه هدف را پوشش دهد. سریال در همان زمان تولید برای آنها پخش می شود، نظرشان گرفته و تصحیح می شود بعد از آن پخش می شود یا سیاستی وجود دارد که چند قسمت از سریال را می سازند، اگر بازخورد نداشت تولید سریع یا تغییر می کند یا متوقف می شود. چقدر در دنیا سریال وجود دارد که یک فصل چند قسمتی یا پایلوت ساخته شده مخاطب نداشته و متوقف شده است.

عباس نعمتی در پایان گفت: گاهی ما یک سریال را از ابتدا یعنی ما قبل طرح ، در چند فصل تعریف می کنیم بدون اینکه بدانیم امکان گسترش دارد، مخاطب را جذب می کند یا خیر. به نظرم راه حل در این است که برای مخاطب جهانی و منطقه ای سریال بسازیم زیرا تا زمانی که به مخاطب محدود داخل ایران فکر می کنیم ارتفاع سریال های ایرانی از یک حدی بالاتر نمی رود.

تلویزیون، سینما و شبکه نمایش خانگی بازوهای محکم رسانه برای مقابله با تهاجم فرهنگی هستند

 

 

علیرضا سبط احمدی، تهیه کننده سینما و تلویزیون در این باره معتقد است: 

ما شاید در میان کشورهای حرفه ای در عرصه سریال سازی و سینما، تنها کشوری هستیم که از جنس فرهنگ خودمان سریالی را در نهایت 50 قسمت میسازیم و آن را قطع می کنیم. مسلما من موافق هستم تا سریال فصل های مختلف داشته باشد، چرا که ما می توانیم در فصل های مختلف سلیقه مخاطب را بسنجیم و حجم مخاطبان را بررسی کنیم و اگر یک اثری موفق بود به ساخت آن ادامه دهیم. در تمام دنیا حتی در هالیوود که حرفه ای ترین ساختار فیلمسازی را در دنیا دارد فیلم های چند فصلی می سازند. برعکس ما هستند و در یک فصل 10 الی 12 قسمت را از نظر جذب سرمایه، اسپانسر و آگهی هایی که می تواند مخاطب را جذب کند مورد ارزیابی قرار می دهند.حتما موافق این هستتم که تولید فصل های مختلف یک سریال می تواند در مخاطب سازی آن کمک کند.

تهیه کننده سریال «همسایه ها» گفت: ما در یک فصل 10 الی 12 قسمتی کاملا می توانیم متوجه شویم که یک سریال مخاطب خودش را دارد یاخیر، مسلما جذب اسپانسر، جذب آگهی های تبلیغاتی و بازرگانی، جذب درصد مخاطبی که می خواهد داشته باشد مشخص خواهد شد. ما دو بخش داریم بخش اول در کشور ما بسیار قوی تر است و آن بخش فرهنگ سازی و محتوایی است که سفارش دهنده به ما می دهد. هدف اول تلویزیون محتوا و سیاست و فرهنگی است که می خواهد توسط سریال به جامعه تزریق کند طبیعتا در این بخش نگاه می کند که آیا به هدف مورد نظر رسیده است یا خیر.

این تهیه کننده بیان کرد: زمانی که ما در بحث محتوایی و فرهنگی موفق بوده باشیم به بحث درآمدزایی، بازرگانی و تبلیغات می رسیم، مانند کاری که پایتخت انجام داد. ما دو سریال را می توانیم مثال بزنیم یک سریال بچه مهندس که صرفا بحث فرهنگی و محتوایی بود و بازرگانی و جذب مخاطب نداشتیم اما سریال پایتخت صرفاً بحث فرهنگ سازی نبود، مخاطب محور و محتوا محور بود اما بیشتر نگاهش به بازرگانی، تبلیغات و جذب سرمایه بود.هر دو کار در مورد این بود که ببینیم ما به هدف رسیده ایم یا نه.

علیرضا سبط احمدی ادامه داد: دنیا و هالیوود هم همین نگاه را دارد یک سریال باید جذب مخاطب، سیاستگذاری اقتصادی،جذب اسپانسر، تبلیغات و آگهی جذب کند و داشته باشد، هرجایی که این مباحث وجود نداشته باشد قطع خواهد شد. بحث تبلیغات و بازرگانی کم اهمیت تر از بحث محتوا است اگر ما این سه مورد را داشته باشیم میتوانیم سریال هایمان را در فصل های مختلف بسازیم تا با مناسبات روح سریال هایمان نقش خودشان را با اتفاقات اجتماعی و فرهنگی ایفا کنند.

تهیه‌کننده سریال «خوب، بد، زشت» گفت: ما سریال هایی داریم که ۲۵ سال مداوم روی آنتن بوده‌اند زیرا به آن هدفی که میخواستند رسیده بودند. اگر در یک فصل از سریال بحث محتوایی، فرهنگ‌سازی، اقتصادی و بازرگانی را ایجاد کنیم می توانیم فصل های بعد آن سریال را بسازیم وگرنه به نفع مان هست که ادامه ندهیم.

سبط احمدی با بیان اینکه ما چند محدودیت در سریال و فیلمسازی داریم توضیح داد: ما در سریال سازی چند محدودیت داریم، اولین محدودیت ما محدودیت محتوایی است. در دنیای بیرون از ما با توجه به فرهنگ و تفکرات خودشان می‌توانند از تمام المان های کار تصویری برای جذب مخاطب شان استفاده بکنند و می توانند از تمام اسپانسر های موجود استفاده کند تا مخاطبان خود را جذب کنند اما ما به دلیل یکسری از ملاحظات اخلاقی، اجتماعی و شرعی نمی توانیم این کار را انجام دهیم و از تمام بضاعت موجود در سریال و فیلمسازی نمی توانیم استفاده کنیم و در یک جایی به بن بست می رسیم حتی ما نمی توانیم از خیلی از مسائل محتوایی روز استفاده کنیم و به آنها بپردازیم.

سبط احمدی افزود: در سایر کشورها حتی با رئیس‌جمهو، پارلمان و ... شوخی می‌کنند، نقد می‌کنند و حتی در سریال ها از شخصیت های طراز اولشان استفاده می کنند و آنها را نقد می‌کنند اما ما حتی نمی توانیم آنها را در یک کار نمایشی و تلویزیونی نقد کنیم. پس ما مقداری محدودیت داریم و به بسته شدن موضوعات و سیاست های فرهنگی در ساخت فیلم و سریال ها می رسیم.

او گفت: بنابراین طبیعتا نمی توانیم به هدف مدنظرمان برسیم حتی در سریال های پرمخاطبی مانند نون خ، پایتخت و ... به جاهایی می رسیم که حس می کنیم گویا موضوع و بچه قصه ندارد زیرا دست نویسنده و کارگردان بسته می شود و موضوعاتشان محدود خواهد شد و مجبور به کوتاه کردن قصه خواهند شد.

سبط احمدی با اشاره به اینکه فیلم ها و سریال هایمان نشان داده است که قصه و سوژه برای مخاطب مهمتر است، توضیح داد: سوژه و قصه خیلی مهمتر از شخصیت ها و سلبریتی ها است چرا در واقع مخاطبان با قصه هایی که مسائل روز و ناگفته هایی که در دلشان مانده است را مطرح کند بیشتر ارتباط برقرار و همزاد پنداری می کنند پس طبیعتاً شخصیت ها، سلبریتی ها و بازیگر ها در درجه دوم قرار دارند؛ اما کارهای بسیاری را داشتیم که قصه خوب داشته اما بازیگر چهره نداشته و مخاطبان بسیاری را جذب کرده است مانند سریال «گاندو» که بازیگران چهره زیادی نداشته است اما توانسته مخاطبان را به خود جذب کند، پس ارتباطی که سوژه با مخاطب برقرار می کند در درجه اول قرار دارد.

علیرضا سبط احمدی گفت: ما اکنون در موقعیتی هستیم که صدها و هزاران شبکه های تلویزیونی بالای سر ما و همه با هدف هستند نه تنها در ایران بلکه در تمام کشورهای دنیا اینگونه است. اکنون در موقعیتی قرار داریم که در بحث تهاجم فرهنگی، اندیشه‌ای و تفکری رسانه های بسیاری به وفور بالای سر ما چرخ می زنند و ما را رصد می کنند.

 این تهیه کننده با بیان اینکه کودک و نوجوان ما اسیر این تهاجم فرهنگی شده‌اند، ادامه داد: اکنون در یک مقطعی هستیم که باید بین رسانه ملی و هنرهای نمایشی و مخاطبین ارتباطی عمیق برقرار کنیم، رابطه ای که متاسفانه مقداری از هم گسسته شده و گویی این ارتباط قطع شده است و متاسفانه فاصله مخاطبان و رسانه ها با یکدیگر در حال قطع شدن است. گاهی به اشتباه شبکه نمایش خانگی در مقابل رسانه ملی قرار میگیرد اما ما سه بازوی قدرتمند در کشورمان به نام تلویزیون، سینما و شبکه نمایش خانگی داریم که این بازوی‌های قدرتمند باید در یک اندیشه جمع شوند و بازوی محکمی برای مقابله با تهاجم اندیشه‌ای که در ما رواج پیدا می کند باشند و باید فرهنگ کودک و نوجوان مان را که دستخوش تهاجم فرهنگی می شود سر و سامان دهیم.

علیرضا سبط احمدی در پایان گفت: گاهی اوقات به یک دعوای داخلی می رسیم اما همه باید متحد شویم برای اینکه با تهاجم فرهنگی مقابله کنیم پس ما نیازمند آثار جذاب و مخاطب پسند هستیم که مخاطبان بتوانند به آن جذب شوند و نیازشان را برطرف کنند اما متاسفانه هیچ گونه ارتباطی میان آثاری که اکنون وجود دارد و مخاطبان برقرار نمی شود و ما به جای اینکه در مقابل دشمن بایستیم و مبارزه کنیم خم شده ایم، دست هایمان را بالا برده و تسلیم شده ایم.

سریال های سلیقه ای در تلویزیون جا خوش کرده اند

 

 

جبار آذین کارشناس رسانه، منتقد سینما و تلویزیون، در این باره به خبرنگار برنا گفت: 

اساسا ساختن سریال های مختلف در چند فصل منوط به داشتن چند علت مهم است در واقع اصلی ترین علتی که می تواند انگیزه تولید فصل های مختلف یک سریال را تشکیل بدهد استقبال مخاطب از آن سریال است یعنی اگر یک سریال به لحاظ مضمونی و موضوعی مورد پسند مخاطب قرار بگیرد و از نظر ساختار هنری هم در حد حرفه ای باشد این امتیازات سبب می شود تا مخاطب پیگیر تماشای ادامه سریال در فصل های مختلف باشد اما مسئله مهم این است که این موضوع اساسی در ساخت سریال های تلویزیونی و شبکه نمایش خانگی مد نظر مدیران و مسئولان قرار نمی گیرد عمده دیدگاه متولیان صدا و سیما و شبکه نمایش خانگی بر پایه پسند مخاطبان نیست بر مبنای سلیقه مدیران است از همین رو گاه سلیقه مدیران همسو با سلیقه مردم نیست مدیران بر اساس برخی برنامه ها و اهداف سیاسی و فرهنگی دولتی به تلیدات سریالی توجه می کنند و بنا دارند با ساخت یک سریال چند فصلی پیامی را به مخاطب منتقل کنند، ممکن است این پیام بیشتر مورد توجه مسئولان و مدیران باشد اما جایگاه مناسبی در زندگی و فرهنگ جامعه نداشته باشد به همین دلیل هم ساختن این نوع آثاری که مورد توجه مخاطبان نیست و مد نظر مدیران است، چندان مطلوب و پسندیده نیست.

جبار آذین بیان کرد: از سوی دیگر اگر زمانی یک سریالی مانند پایتخت، نون خ و ... دارای فصل های مختلف باشند باز هم باید سلایق، علایق و نظرات مخاطبان در تولید سریال ها لحاظ شود و در کنار همه این ها نکته دیگر این است که ساختن این آثار باید به هنرمندان حرفه ای و کاربلد سپرده شود نه صرفا چون در تولید سریال های طنز دچار مشکل و قر هستیم، مدیران برای پوشش این ضعف یک سریال ضعیف شبه طنز تولید می کنند و سریالی را که شاید چندان هم مورد توجه مخاطبان قرار نگرفته است در فصل های بعد نیز تولید می کنند.

او ادامه داد: لذا این مسائل دلیل و مجوز تولید سریال های دنباله دار نیست، گاهی یک سریال در ژانرهای مختلف اجتماعی، کمدی و ... با در نظر گرفتن محتوای خوب، منطبق با فرهنگ و نیازهای جامعه و با توجه به ساختار خوب هنری ساخته می شود و مورد استقبال بینندگان قرار می گیرد و این استقبال موجب ساخته شدن فصل های بعدی سریال می شود.در غیر این صورت یکسری سریال های نه جندان خوب برای پر کردن آنتن و جدول کاری برخی مدیران در چند فصل ساخته می شود و توسط گروهی از هنرمندانی که به هر شکل و دلیلی جزء هنرمندان درجه یک نیستند و به اصطلاح خودی محسوب می شوند ساخته می شود که موجب دلزدگی مخاطب و هدر رفت بیت المال می شود.

آذین افزود: یک سریال باید مضمون خوب، محتوای مناسب، ساختار هنری و همسو با زندگی و باورهای جامعه باشد و نخواهد چیزی را در جامعه تزریق کند که با زندگی جامعه همسو نیست و این امر موجب می شود تا مورد استقبال مخاطبان قرار نگیرد و ساختن فصل های بعدی آن می تواند موجب فرهنگ سوزی و حیف شدن بیت المال شود.

این منتقد در خصوص علت شکست برخی از سریال های چند فصلی گفت: سریال ها بر اساس دستور و سلیقه مدیران توسط هنرمندان کمتر حرفه ای ساخته شدند و حرف و سخن سریال ها به روز و همسو با زندگی جامعه نیست و سریال هایی که دارای این ویژگی ها نباشد مورد استقبال قرار نمی گیرد. چون فیلم و سریال برای مخاطبان و مردم جامعه ساخته می شود باید مردم آن را بپسندند، نظر بدهند که آیا با استفاده از آن به زندگی خود جهت بدهند و چگونه می توانند با آن ارتباط برقار کنند یا آن سریال می تواند به لحاظ محتوا تاثیری در انتقال محتوای فرهنگ داشته باشد یا خیر. زمانی که یک سریال این ویژگی ها را نداشته باشد صرفا یک سریال بی محتوا است که هیچ ثمر فرهنگی برای جامعه ندارد و حتی نمی تواند اوقات فراغت مخاطبان را هم پر کند. برای تولید سریال های فصلی مسئله مهم رعایت نگاه مخاطبان، احترام به سلیقه مخاطبان است و نباید به صورت دستوری، سفارشی و مطابق سلیقه مدیران ساخته شود.

این کارشناس رسانه در ادامه توضیح داد: استفاده از عوامل حرفه ای به ویژه بازیگران، کارگردان کار بلد و یک متن حرفه ای که به درستی ویژگی های یک اثر دراماتیک را رعایت کرده باشد، به گونه ای که داستان هایی که تعریف می شود باور پذیر باشد و شخصیت های ارائه شده برای مخاطبان قابل قبول باشد می تواند در موفقیت های یک سریال نقش آفرین باشد اما زمانی که یک سریال محتوای مناسب و ساختار درست هنری ندارد و نظرات مخاطبان در آن لحاظ نشده است موجب اتلاف وقت بینندگان و بودجه ملی خواهد شد.

جبار آذین در پایان گفت: در میان سریال های چند فصلی که ساخته شده است تعداد اندکی به توفیق اجتماعی دست پیدا کرده اند و این توفیق اجتماعی علاوه بر مضمون و محتوای خوب سریال ها نشان دهنده ساختار خوب آن ها توسط هنرمندان حرفه ای است ولی مدت ها است که هنرمندان حرفه ای به دلیل بد عهدی های اخلاقی و مالی مدیران تلویزیون دیگر در تلویزیون حضور ندارند و فعالیت نمی کنند، اگر روزگاری این هنرمندان با احترام به صحنه تولید سریال های خوب در تلویزیون بازگردند و بتوانند برای مخاطبان آثار ماندگار، فاخر و شاسیته تولید کنند آنگاه می توان گفت یک سریال می تواند در چندین فصل ساخته شود اما اگر این شرایط میسر نشود ما همچنان شاهد تولید سریال های چند فصلی ضعیف توسط افراد مبتدی خواهیم بود.

انتهای پیام/

 

 

   

 

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: مجتبی احمدی جبار آذین علیرضا سبط احمدی عباس نعمتی ساخت سریال های چند فصلی شبکه نمایش خانگی علیرضا سبط احمدی سینما و تلویزیون تهیه کننده سریال تولید سریال فصل های بعدی سریال های فصلی تولید سریال ها فصل های بعد فصل های مختلف سلیقه مدیران سریال پایتخت تهاجم فرهنگی فیلم و سریال ساخته می شود دنباله دار برای مخاطب سریال سازی عباس نعمتی چند فصل فصل اول جذب مخاطب ساخته شده ویژگی ها فصل بعدی رسانه ای خواهد شد یک سریال شخصیت ها شده اند بر اساس حرفه ای یک فصل قصه ها ده سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۴۲۳۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نجات جان مادر باردار در نهبندان

۱۵ اردیبهشت در روزی که بر اثر سیلاب و جاری شدن رودخانه های فصلی تمامی جاده های روستایی مسدود شده بود، امدادگران پایگاه چاهداشی شهرستان گزارشی مبنی بر گرفتار شدن آمبولانس حامل مادر باردار پشت رودخانه فصلی روستای میغان دریافت کردند.

خودروی آمبولانس که برای انتقال مادر باردار از روستای بصیران به شهرستان نهبندان راهی این روستا شده بود، پشت رودخانه فصلی روستای میغان گیر افتاد و با مرکز کنترل و هماهنگی عملیات هلال احمر خراسان جنوبی تماس گرفت و درخواست کمک کرد.

بلافاصله پس از دریافت گزارش، خودروی آمبولانس هلال احمر پایگاه چاهداشی شهرستان نهبندان به روستای بصیران اعزام و مادر باردار را به سلامت به بیمارستان رساند.

نوزاد این مادر باردار به محض رسیدن به بیمارستان به سلامت به دنیا آمد و گرمابخش خانواده ۵ نفره شد.

دختر تازه متولد شده این مادر در سلامتی کامل به سر می برد.

باشگاه خبرنگاران جوان خراسان جنوبی بیرجند